Mani Rahnama

Age Tarkam Nemikardi

اگه ترکم نمی کردی آینه ها نمی شکستن
دیگه دیواری نمی موند بین دستای تو با من
اگه ترکم نمی کردی خونه بی صدا نمی شد
قلب وحشت زده من این همه تنها نمی شد
اگه می موندی شب من دیگه بارونی نمی موند
توی هیچ کجای دنیای دیگه زندونی نمی موند
دریا توفانی نمی شد پنجره گریه نمی کرد
تو سیاهی گم نمی موند قلب این خورشید شبگرد
اگه ترکم نمی کردی اگه تنهام نمی ذاشتی
اگه حتی یه گل سرخ توی باغ شب می کاشتی
شاید آزادی تو بهت این قفس جوونه می کرد
عطر خوشبختی تو قلب خونه آشیونه می کرد
همه ی سهم من از تو یه سکوت عاشقانه ست
حتی وقتی که نگاهت با نگاهم هم ترانه ست
تو مث میلاد نوری توی این شب شکسته
تن ماتم زده من دل به دیدار تو بسته
اگه ترکم نمی کردی قصری از رویا می ساختم
تن به زنجیر هراس این تباهی نمی باختم
اگه ترکم نمی کردی می تونستم که نمیرم
می تونستم از ته شب دست خورشیدو بگیرم