Mani Rahnama

Marsieh

با تن خسته از دشنه نارفیق
در هجوم شبه بی امان
یک تنه بی رفیق رد شدی
از خطر ای قلندر ای پهلوان
ای تو وارث رسم قلندری
با جغدای شهر همیشه دشمنی
آخرین جون پناه در شب حادثه
با تنم هم‌طپش همیشه با منی
شب خنجر شب زنجیر شب
قداره و دشنه است
تلی از جنس خاکستر
به روی غربت آینه است
شب گرگ و شب روباه
شب وحشت شب کفتار
کمین کرده نگاه جغد
توی سایه روی دیوار
گریه پهلوان از فراق پسر
زد سکوت شبو پاره کرد
آتش شعله عشق بی واهمه
در فضای شب شراره کرد
تنها لحظه ی یورش جغد
شب حیف بی صدا تو بشکنی
تنها در شب ساکت و بی عبور
ای فانوس شب تو روشنی
شب کوچه فراموشی
شب خاموشی فریاد
شب ناکامی شیرین
شب خودسوزی فرهاد
توی سردابه رخوت من
تن زخمی‌ رو دریاب
بیا ای جام نوش دارو
پس از مرگ شب سهراب