Mani Rahnama

Hamsangar

اگه با دست نامردا
همه گلهات پر پر شد
اگه حتی همه خاکت
پر از نخلای بی سر شد
به جز تو وسعتِ دستات
تو جایی خونه ی من نیست
واست تا مرگ جنگیدم
که خونم جای دشمن نیست
تو باید تا ابد باشی
خودم خونِ تنت میشم
دوباره جونمو میدم
دلیلِ موندنت میشم
واسه آرامشت هر شب
تمومه جبهه بیدارن
ببین همسنگرای من
تو رو تنها نمیذارن
اگه یک روز تو رگبار
صدای پامو گم کردی
زیر بارونِ خمپاره
اگه دستامو گم کردی
یه جایی زیر این آوار
هنوزم رد پام مونده
تو گوشِ مردم دنیا
هنوز یاد صدام مونده
تو باید تا ابد باشی
خودم خونِ تنت میشم
دوباره جونمو میدم
دلیلِ موندنت میشم
واسه آرامشت هر شب
تمومه جبهه بیدارن
ببین همسنگرای من
تو رو تنها نمیذارن