Mani Rahnama

Bote Nashenas

یه آتشفشان پشت چشماته که منِ کوه یخ رو زمین میزنه
یه دشت شقایق روی گونه تِ که رنگ جَوونی بغض منه
بت ناشناس جهان منی گناهم نگاتو پرستیدنه
با خنده ت شبامو به آتیش نکش مگه زندگی جای جنگیدنه
تو آرامش زندگی منی، منی که همه دنیا زخمم زدن
سرم که رو محراب شونه ت میاد خدا هم میاد به تماشای من
تو آرامش زندگی منی، منی که همه دنیا زخمم زدن
سرم که رو محراب شونه ت میاد خدا هم میاد به تماشای من
خدا هم میاد به تماشای من
یه زیبایی ژرف و دیوونه وار توو لبخند افسانه ایت جاریه
تو که نیستی انگار میون من و همه اهل دنیا یه دیواریه
یه زیبایی ژرف و دیوونه وار توو لبخند افسانه ایت جاریه
تو که نیستی انگار میون من و همه اهل دنیا یه دیواریه
همه اهل دنیا یه دیواریه
تو آرامش زندگی منی، منی که همه دنیا زخمم زدن
سرم که رو محراب شونه ت میاد خدا هم میاد به تماشای من
تو آرامش زندگی منی، منی که همه دنیا زخمم زدن
سرم که رو محراب شونه ت میاد خدا هم میاد به تماشای من
خدا هم میاد به تماشای من