Mani Rahnama

Khodamo Gom Kardam

خودم و گم کردم اون منِ دیروز و
اینکه توی آینه ست خود منم یا تو
خودم و گم کردم، کجا، نمی دونم
خسته شدم از این روحِ پریشونم
اسیرِ دنیایی تاریک و بی نورم
به هر طرف میرم باز از خودم دورم
دنبال دستای پاک تو میگردم
کجا برم وقتی خودم و گم کردم
ندایی تو قلبم از عاشقی می گه
کسی رو غیرٍ تو نمی شناسم دیگه
نگو دیگه وقتی برای موندن نیست
کسی به غیر از تو، تو دنیای من نیست
فقط نگاهم کن برای یک لحظه
عشقم به تو دیگه حقیقتی محضِ
من کی نگاهت رو از خاطرم بردم
من که بدون تو هر ثانیه مردم
نگو دیگه وقتی برای موندن نیست
کسی به غیر از تو، تو دنیای من نیست
من کی نگاهت رو از خاطرم بردم
من که بدون تو هر ثانیه مردم
خودم و گم کردم، اون منِ دیروز و
اینکه توی آینه ست خود منم یا تو
خودم و گم کردم، کجا، نمی دونم
خسته شدم از این روحِ پریشونم
اسیرِ دنیایی تاریک و بی نورم
به هر طرف میرم باز از خودم دورم
دنبال دستای پاک تو میگردم
کجا برم وقتی خودم و گم کردم