Mohammadreza Eyvazi

Khodahafez

خداحافظ ای رفته از خانه ام
نگو با نگاه تو بیگانه ام
خداحافظ ای آخرین آرزو
اگر قصه ای تازه داری بگو
در این ماجرا من به تو باخته ام
همان خانه ای را که خود ساخته ام
همان خانه که نام آن عشق بود
در آن هر چه بود از تو دل می سرود
همان جا که دل با تو پیوند زد
نگاهت به آیینه لبخند زد
نگاهت برایم هنوز آشناست
صدایم همین ناله بی صداست
اگر زخم دل بی تو سر وا کند
اگر اشک من قصد دریا کند
اگر خانه ام بی تو ویران شود
دلم جایگاه زمستان شود
چه کس خواهد آمد که یاری کند
برایم شبی غمگساری کند
چه کس خواهد آمد پناهم دهد
به گلخانه ی عشق راهم دهد
اگر ذره ای در هوای من است
دلت فاش کن این سزای من است
اگر هم پشیمان شدی دیر نیست
دلم جز به عشق تو زنجیر نیست