Mohammadreza Eyvazi

Char Divari

واسه اینکه باور کنم خونه ی
به این خونه هر روز سر میزنم
شبا قبل از اینکه در و بازکنم
پر از بغض میشم در میزنم
واسه اینکه تنها یه شب حس کنم
کسی رو تو این خونه دارم برم
هر صبح تا کی دم رفتنم
چراغا رو روشن بزارم برم
واسه اینکه تنها نبینن من و
چقدر میشه تنهاخیابون نرفت
از این چاردیواری لعنتی
بگو میشه چندسال بیرون نرفت
واسه ساعت خونه برگشتنم
همیشه نگاهم به مهتاب بود
دارم شب به شب دیرتر میرسم
که فردا بگم باخودم خواب بود
یه روزایی از درد این بی کسی
دلم از زمین و زمون عاصیه
تو تنها نبودی یه شب حس کنی
که تنهایی من چه احساسیه