Mohammadreza Eyvazi

Bavar Kon

شبی که گریه های من شکسته پای رفتنم
ولی هنوز واژه هست برای از تو گفتنم
یه قصه و دو قصه نیست پر شده از تو دفترم
بوی تو داره خاطرم حس یقین و باورم
باور کن سپیده رو باور کن برای هجرت شب از تو خونه
باور کن ستاره رو باور کن که چشماش تا سحر بیدار بمونه
سرودن از حضور تو کلام آخر منه
عبور آبی نگات تنهایی مو رنگ می زنه
قصه ی بارون و بهار جاریه رو لبای تو
گریه ی بی صدای من مسافر شبای تو
باور کن سپیده رو باور کن برای هجرت شب از تو خونه
باور کن ستاره رو باور کن که چشماش تا سحر بیدار بمونه