Hamed Zamani

Zinate Asemoon

باز امشب از تب تو شها تاب می خورم باز از فرات خشــــک لبت آب می خورم
باز از نسیــم کرببــلا مسـت می شوم میسوزم و سیاهی یک دست میشوم
آقـــــــا شروع من تویی به نام اسمت مـــولا تمـــــوم آدمــــا غــــلام اسمت
وقتــــــی کشیــــدی دستتو رو سرم شــــــدم گــــــــدای دور حـــــــرم
تو می دونی که مــــن یه رو سیاهم عشقـم ، همه ی دلخوشیم همینه
چشـــــــام یـــــه روز اینـــــو ببینـــــه عـــزیــز فاطمـــــه دادی پنـــاهـــــم
بمیــــــرم آقــــــا کفــــــن نـــــداری چــــــرا تــو ســر در بــــدن نــداری؟!
تــــو زینـــــت اهــــل آســـمـــونی حـــــالا چـــرا پیــــرهـــن نــداری؟!
مــــــــن از تــــو دل نمــــی کنـــــم آقــــام اگــــــه قـــابــــل بـــدونــی
اگـــــــــه میـــــــون عــــاشقـــات ایـــن دل مـــــا رو دل بــــدونـی
مــــن از تـــــو دل نمــــــی بـــــرم مگـــه می شـــه از تــو جدا شـد؟!
مگه می شــــه دل بـــه تـــو داد و بــــی خیــــال کـــربـــلا شـــد؟!
تــمـــوم زنــدگیمــــــــو مــــــن مــــدیـــون دستـــــای تــو هستم
نمـــی دونـــم چـــه جــوری شد نــدیــده مـــن دل بـــه تـو بستم
ولـــی بــــدون هــر جــا باشــم نشــون نــوکــــریـــت بـــاهــــامــه
تــمـــوم عـــــــالـــم بــدونـــــه هـــرجــا بـــاشــــم حسیــــن آقامه