Hamed Zamani

Sardare Man

تویی برگشتی و می‌گی که حرفت تنها جنگت نیست
نشون غیرتت تنها، همین تیر و تفنگت نیست
تویی برگشتی و انگار می‌خوای فانوس و برداری
تو خوب از نقشه‌ها، از معبر‌ها، از ما خبر داری
بگو سردار من وقتی گلوله چاره‌گر می‌شه
که تو قلب‌های این مردم امید و عدل جاری شه
بگو سردار من، خرازی بیدار میدون‌ها
مگه میشه فقط اسمت بمونه رو خیابون‌ها
بگو سردار من، دلدار من، فرمانده‌ی بیدار من
از دل بگو، از جان بگو لب‌تر کن ای طوفان
بگو از دیدنی‌هایت بگو از رسم و راهت
بگو روشن بگو راحت بگو، از قبله از ماهت بگو
بپرس از هم قطارها کو دعاهایی که می‌کردیم
قرار ما نبود از راهی که رفتیم برگردیم
قرار این بود مثل کاظمی روزهای و شب هامون
فقط اسم حسین باشه تو دل هامون، رو لب هامون
بگو سردار من، از عشق، از اشک‌های تو خلوت
بگو از خادم سرباز ها بودن میون خط
چه دست‌هایی گرفتی تو با این دستی که افتاده
یه دست تو صدا داره که دل‌ها رو تکون داده
دل عالم هوایی و دل عاشق هوایی‌تر
یه دنیا کربلایی‌ان، حسین‌ها کربلایی‌تر
بگو ای زنده روحِ زنده‌رود، باید که از عشقت سرود
مجنون اگر افسانه بود اما تو در مجنون خودت مجنون شدی در خون
شکوه مردها پیداست ولی تو رزم پیداتر
علمدارها همه زیبان ولی بی‌دست زیباتر
همیشه مردها مردن، اگه سردار، اگه بی‌سر
امیر قلب‌ها هستند، چه تو زاغه، چه تو سنگر
اگه سردار، اگه بی‌سر، زیباتر
بگو سردار من، دلدار من، فرمانده‌ی بیدار من
از دل بگو، از جان بگو، لب‌تر کن ای طوفان
بگو از دیدنی‌هایت بگو از رسم و راهت
بگو روشن بگو راحت بگو، از قبله از ماهت بگو