Hamed Zamani

Raze Roshan

تا چراغي در ميان اين شبستان روشن است
تا تنور نان گرم مرد چوپان روشن است
شك نكن قصد پلنگ تيز دندان روشن است
امشب از داغی دوباره چشم ايران روشن است
يوسفی رفت است آری وضع كنعان روشن است
تك سواران تيز ميتازند در صحرا هنوز
از تلاتم باز ننشسته است اين دريا هنوز
آتشی پيداست آن سوی بيابان ها هنوز
باز شمعی كشته شد با دست شب اما هنوز
اين شبستان كهن با نور ايمان روشن است
بار الهی جرات ما را سر و سامان بده
انقلابا مشق هشياری به فرزندان بده
قهرمانا در دل ميدان به ما جولان بده
رهبرا من مصطفايی ديگرم فرمان بده
بار الهی جرات ما را سر و سامان بده
انقلابا مشق هشياری به فرزندان بده
قهرمانا در دل ميدان به ما جولان بده
رهبرا من مصطفايی ديگرم فرمان بده
کی به اندک بادی اقیانوس لرزان میشود
کوه که با یک خراش ساده ویران میشود
عاشق رفتن کی از رفتن پشیمان میشود
کی میان ابرهای تیره پنهان میشود
آسمان ما با خون شهیدان روشن است
مرتضی تا بود کارش غیر شیدایی نبود
مجتبی میگفت دیدم غیر زیبایی نبود
شد پشیمان هرکسی اینجا زلیخایی نبود
مصطفی هم رفتن آری اون هم اینجایی نبود
مردهای مردها اغاز و پایان روشن است
بار الهی جرات ما را سر و سامان بده
انقلابا مشق هشیاری به فرزندان بده
قهرمانا در دل میدان به ما جولان بده
رهبرا من مصطفایی دیگرم فرمان بده
بار الهی جرات ما را سر و سامان بده
انقلابا مشق هشياری به فرزندان بده
قهرمانا در دل ميدان به ما جولان بده
رهبرا من مصطفايی ديگرم فرمان بده