Alireza Roozegar

Gharantine

سر چی با من بحث میکنی انقده بیهوده
من داغون زندگیم همینجوریم نابوده
تو که میدونستی من همینم همین که میبینی
داری دنبال کی میگردی توو من فرسوده
دست از سرم بردار وقتی که اعصاب ندارم
وقتی که صبح تا شب توو خونه همش بیکارم
کارم شده هی چایی پشت چایی و فکرای بد
من لعنتی توو سرم میخوره هی بوق ممتد
موزیک میسازم از صبح تا شب ولی همش بیخودی
توی رفاقت میخورم ضربمو همش از خودی
دیوونه تر از من تویی که پام موندی بی هوا
هوای من خیلی کشندس طرف من نیا
هر صبح که از خواب پا میشیم خبرای بد و بد میشنویم
یه روز زلزله س یه روز سیله یا همو میکشیم
زندگیمون رو دور تکراره و پر از استرس
ای خدا ناجیتو که گفته بودی دیگه بفرست
بیماری اومده یه عده نشستن دارن جوک میسازن
یه عده لاشخور توو هر موقعیت از خودشون بت میسازن
یه عده با لبخند میگن مریض شدیم همدردیم باهاتون
بمیرم واستون سوء تغذیه دارین شبا نمیبره خوابتون
اما این وسط یه عده پرستار و دکترن که دارن جون میدن
بیست سال درس خوندن و زحمت خونواده رو نون میدن
بدبختیمون اینه خیلی زود عادت میکنیم به همه چی
خیلی اعصابم خرابه دارم این حرفارو میگم به کی