Alireza Roozegar

Harfe Akhar

گریه حرف آخرم بود ، طاقت موندن نداشتم
همه ی حرفامو با اشک ، تو نگاهت جا گذاشتم
تو می گفتی قصر خورشید ، چند قدم اون ور دریاست
حلقه دستای گرمت ، آخرین نقطه ی دنیاست
تنمو دادم به دامت ، دستای سنگی و سردت
وعده های پوچ و خامت ، باغ پاییزی و زردت
الهی دلت بسوزه ، تو که قلبمو سوزوندی
هم سفر شدی تا رویا ، پای وعده هات نموندی
الهی چشم سیاهت همیشه بارونی باشه
توی تاریکی چشمات ، آسمون زندونی باشه
الهی وقتی می خندی ، یاد گریه هام بیفتی
توی خلوتت بخونی
هر چی که بهم نگفتی