Hamed Zamani

Lashgare Fereshtegan

وقتی که میفته یه پَر سرخ رو نبض یه خاک آسمونی
یعنی که میشه فرشته باشی ، با بال و پرت رجز بخونی
یعنی میشه پا به پای یاسر ، از حق بگی و سمیه باشی
یا فاطمه ای بگی و بی ترس ، پای هدف علی فدا شی
چون آسیه میشه آسمون شد ، فرعونو میشه تو کاخ لرزوند
چون اُم وهب میون میدون ، تنها میشه یک سپاه و ترسوند
ای ماه به خون نشسته برخیز ، فریاد بزن که زن شکوهه
این رود زلال زندگی بخش ، وقتش برسه خودش یه کوهه
میشه که تو راه شام بود و فریاد کشید و گفت خورشید
میشه که با دست بسته حتی تو طومار سیاه مکر و پیچید
خون یه فرشته روی چادر ، پر رنگ تر از تموم خوناست
لیلای جزیره های مجنون ، سردار سپاه آسموناست
ای ماه به خون نشسته برخیز ، فریاد بزن که زن شکوهه
این رود زلال زندگی بخش ، وقتش برسه خودش یه کوهه
از دامن تو چه پهلوونا عطر سفر خدا گرفتن
مردای علم به دست میدون ، از نور دل تو پا گرفتن
با هفت هزار قلب عاشق ، لشکری از فرشته هایی
پر پر شده اید پر بگیرید ، رفتید که تا ابد بمانید