Ghasem Afshar

Jange Naa Barabar

اونی که گلوی عشقو با غضب نشونه میره
اونی که صدای ظلمش خواب مردمو بگیره
اونی که تو قامت شب خورشیدو اسیر کرده
اونقدر پرنده کشته آسمونو پیر کرده
اونی که تو اوج مستی زده آینه رو شکسته
خونشو به باد داده جاده رو به گوله بسته
ما به فکر عشق بودیم سر عهدمون نشستیم
توی جنگ نا برابر ما که قداره نبستیم
عقده های سالهاشو دونه دونه قابکرده
راه برگشتو ندیده خودشو خراب کرده
با حراس کعبه عشق شاخ شیطونو خریده
سر سپرده خیانت زندگی رو سر بریده
چه جوری دووم بیارم که بسازم و بسوزم
آخه از پا نمی شینه بچه می کشه هنوزم
زجه های بی کسی رو وسط جنایت و دود
کسی که شنیدو رد شد دشمن شما یک بود
عقده های سالهاشو دونه دونه قابکرده
راه برگشتو ندیده خودشو خراب کرده