Ghasem Afshar

Paeiz

خسته از هجوم طوفان ، توی دست سرد پاییز
این منم یه تیکه کاغذ از یه قصه ی غم انگیز
یکی نیست بگه مسافر عشقتو کجا گذاشتی !؟
یه نفر که اولینه ، یه نفر که آخرینه
یه کسی باشه که دستاش پر عطر پونه باشه
مثل خاک فصل بارون تو چشاش جونه باشه
شاپرک اگه نباشه نمی شه پروازشو دید
تو کدوم نگاه بی جون زندگی رو می شه فهمید
کی می خواهد اینو بخونه واسه مردمی که خوابن
کاشکی هم قبیله بودیم مثل ماهی ها و دریا
ماهی ها به فکر دریا ، ماهی ها به رنگ آبن