Kourosh Yaghmaei

Khiyaban

در خیابانی که از بوی تو سر شار است
می روم وز یاد تو ذهنم گرانبار است
من خموشم لیک باد ظهر تابستان
با درختان اقاقی گرم گفتار است
کوچه ایی اینجاست کز ما در همه سویش
صورت فریادی از یادی پدیدار است
این همان کوچه است می پیچم در آن هرچند
چون نباشی راه رفتن نیز دشوار است
چار چوب هر دری اینجا به چشم من
قاب تصویری از آن روی پری وار است
کوچه خود در خواب قیلوله است می بینم
سایه ایی در انحنای کوچه بیدار است
سایه ای در انتظار سایه ای دیگر
چشم در راه بلوغ ظهر دیداز است
گرچه می دانیم هم من هم تو هم سایه
چون تو اینجا نیستی خورشید بیمار است