Saeid Shahrouz

Ghazalak

پشت پلکام عکستو نقاشي کردم غزلک
تو رو ميبينم تا وقتي چشم ميبندم غزلک
يه پيامه اين تبسم که رو لبهاي منه
خيلي وقته که به گريه هام ميخندم غزلک
غزلک چندتا غزل مونده تا اون لحظه ناب
پس کي عکس يادگاري زنده ميشه توي قاب
نگاه کن واژه به واژه با مني مثل نفس
مثل يک گل قديمي لاي برگاي کتاب
مثل يک دره عميقي مثل يک منظره پاک
مثل يه خوشه سر شاخه خشکيده تاک
گريه ی اول بچه وقت دنيا اومدن
آخرين رقص يه برگ وقتي ميفته روي خاک
با تو من زنده ترين ترانه سازم غزلک
با تو از هق هق واژه بي نيازم غزلک
قافيه باختن من پيشکش يک نگاه تو
يه اشاره کن تا جونمو ببازم غزلک
غزلک بي تو صدام چنگي به دل نميزنه
آخه عطر تن تو نبض نفس هاي منه
تو با من هم ضرباني تو تموم لحظه ها
بي تو بغضم مثل يه گلدون کهنه ميشکنه
مثل يک دره عميقي مثل يک منظره پاک
مثل يه خوشه سر شاخه خشکيده تاک
گريه ی اول بچه وقت دنيا اومدن
آخرين رقص يه برگ وقتي ميفته روي خاک