Reza Yazdani

Otagh Yakh Zadeh

یه بوم خالیُ سفید
توی اتاق یخ زده
جلوش یه مشت رنگ سیاه
با یکی که حالش بده
دراز شدم کفِ اتاق
پنجره ها تا ته بازن
تو دنیایی که من توشم
خرسا به موشا می بازن
میرم سراغِ بومُ رنگ
شروع میشه دوباره جنگ
منو قلمو باهمیم هه
میونِ این اتاق تنگ
اول صداتُ می کشم بعد
میرسم به خنده هات
حقه‌‏ هاتم رو می کنم
بعد وا می مونم تو نگات
دوتا نگاه خمارُ خواب
یکم غرور یه ذره منگ
نه نمیشه، در نمیاد
یه جاش بدجور می زنه لنگ
یه بوم خالیُ سفید
توی اتاق یخ زده
جلوش یه مشت رنگ سیاه
با یکی که حالش بده
یه سطلِ رنگ از تو حیاط
ورمیدارم میام بالا
همشو میریزم رو بوم آها
همینِ شد حالا
دیگه تمومِ کار من
میزنم بیرون از خونه
حالا دیگه یه رهگذر
حالش بده شعر می خونه