Shahab Shahrzad

Kashki Divara Berizan

دست من روو بدن سرد تو جا مونده عزیزم
کاش می شد بگی با چی خاک و روی تنت بریزم
آدما ماتن و مبهوتن و ما رو نمی بینن
می شنوم که بعضیا می گن اینا زیر زمینن
توی آغوش تو حس می کنم آوار جنون و
نمی بینم ولی انگار دیگه رنگ آسمون و
مرگم آسون می شه وقتی توی آغوش تو باشم
نفسم تنگه ولی می شه نفس نوش تو باشم
وقتی آغوش ما محکم تره از هزار تا قلعه
مگه زلزله می تونه عشق آدم و ببلعه
زلزله وقتی ی که شونه ی مردونه بلرزه
تو که پشتمی عزیزم جونمم بدم می ارزه
آدما فاصله دارن واسه اینه که مریضن
کاشکی دیوارا بریزن کاشکی دیوارا بریزن