Hamidreza Hosseinali

Zamooneh

از بس از این زمونه تیر از سر کینت
بهتر که نمونه ردی از پام رو زمینت
میرقصی و میرقصونی هر کیو که خوابه
میرقصه با سازت هر کی فکر اون و ابه
هر کس که یه روز میخنده فرداش سر راشی
رو زخم همه دلخوشی هاش نمک میپاشی
خورشید نمیاد تو آسمونت مگه پر نور
میسوزونیش تو آتیش خودش تا نشه مغرور
میسوزونیش تو آتیش خودش تا نشه مغرور
از بس از این زمونه تیر از سر کینت
بهتر که نمونه ردی از پام رو زمینت
میرقصی و میرقصونی هر کیو که خوابه
میرقصه با سازت هر کی فکر اون و ابه
هر کس که یه روز میخنده فرداش سر راشی
رو زخم همه دلخوشی هاش نمک میپاشی
خورشید نمیاد تو آسمونت مگه پر نور
میسوزونیش تو آتیش خودش تا نشه مغرور
میسوزونیش تو آتیش خودش تا نشه مغرور
اما دلی که میزنه تو سینه سوختنی نیست
دل عاشقه بیدار از لجت فروختنی نیست
هنو مجنونم اگه لیلی من زود نشه هوا
باهم میریم از این زمونه بی رد و رد پا
باهم میریم از این زمونه بی رد و رد پا