Behzad Pax & Alireza Shah

Beheshte Gom Shode

یه جای این شهر شلوغ
یکی چشاش پر از غمه
منتظره یه آشناس
دلش بریده از همه
یه جا همین دور و را
دلای مهربون پره
اما چه فایده این روزا
با غصه هم زبون شده
دلخوشیای آخرش عکسای یادگاریه
همش زیر لبش میگه خدا چه روزگاریه
دنیا خراب شه رو سرم نبینم اشک چشمتو
دلای سنگ آدما آتیش زده بهشتتو
چند دقیقه گوش کن
پای حرفام بشین یکم
دنیا رو از چشم سالمندان ببین
از زبون اون پدر یا مادری که میگه
خیلی وقته بچه هاشو نمیبینه دیگه
همون بچه ها که با جون و دل بزرگ کردن
از خودشون زدن اونا بزرگتر شن
حالا که پیر شدن طاقت مریضی نداری
یادت رفته اون مادر چه شبایی نخوابید
که یه تار مو از سرت کم نشه ولی
حالا که از کار افتاده دیگه هواشو نداری
این روزا دادن واسه شما تا فردا باشه
آخر عمری خونه سالمندان جاشه
که سالی یه بار بهشون سر نمیزنی
شب عیدی غمارو با چی وصله میزنن
یکی چشماش به دره یکی سرد و بی نصیب
یکی زیر لبش میگه خدا سخته بی کسی
یکی گلایه میکنه چرا این بوده آخرش
یکی حرفایی میزنه کسی نمیشه باورش
که این همه سال جواب خوبی اینجا بود
خدا نیاره که تو بی کسی بمیره مادرش
همون خدایی رو میگم که بهشتو گذاشته
زیر پای مادر که به عشق تو داشته
فقط عشق میریخته بیای ببینت یه بار
تو هم این روزا رو داری
خودتو به جای اون بذار
عقربه ها ساعتش گلایه میکنه همش
عمری که میره آخرم چیزی نمی فهمه ازش
وقتی همه تو این روزا بهشت رو از یاد میبرن
من بغض تو صدات میشم غمتو فریاد میزنم
دلخوشیای آخرش عکسای یادگاریه
همش زیر لبش میگه خدا چه روزگاریه
دنیا خراب شه رو سرم نبینم اشک چشمتو
دلای سنگ آدما آتیش زده بهشتتو