Roohi

Zemestoon

زمستون فصل دستای تنها نیست
زمستون وقت دردای تکراریست
یخ زده دستای تنهام تو نبودت
سردیه دستای من؛ مال سرما نیست
ساده رفتی دلم افتاد از تب و تاب
یاده دستام توی دستات؛ لحظه ی ناب
فکر اون لحظه که جاری شدی در تن
تنها شعله های روشن تو دل من
دیگه تکراری شدن روزای تقویم
ساز ناکوک شدمو فالشم و غمگین
تا که اون شب توی کافه تو دوباره
اومدی زدی به قلبم ؛زخم تازه
با یکی که از نفسهات شده عاشق
و منو بغض تو سینه که یه رازه