Roohi

Ghasam Khorde Boodi

قسم خورد بودی که دیگه نمیای
عجب عشق سردی؛و افسوس به دیدار
من از قلب و جونم ؛ از امروز و فردام
گذشتم گذشتی؛ که انگار نه انگار
تمامه تمومه؛ تو با من نبودش
تمام وجودم ؛همه چیزو باختش
تو رفتی چه اسون ولی بوی عطرت
دوباره دلم رو کشوند تو اتاقت
اتاقی که ساختی تو قلبو وجودم
که هر وقت نبودی بشه سایه بونم
من این سایه بونو بدون تو دارم
که تو عمق اون ساده باشی کنارم
و تنهایی و صبر ؛ و عشقِ تو وُ درد
میون تو و من ؛ چقدر آبی و سرد