Meti Tiri

Yekam Dir Shode

دویدم دویدم دویدم به هیچی نرسیدم
انگاری دروغ بود همه اون من که زندگی رو ندیدم
یکم دیر واسه آرزو کردن ، آرزو اون روزا بود که رفتن
بهاری نیومد هرچی گل کاشتم ، گذشت از من دیگه ذوق داشتن
دلخوشی های تو دلم سوخت دیگه حالا همه حرفهای تو دلم بوی دود میده
رسیدن چیه من عادت دارم به دوری میخوام بخندم ولی یادم نی چجوری
مثل اون که کفشی رو بچگی هاش میخواست و الان بدیش پا کنن
مثل اون زندانی که آخر عمرش بش بگی اشتباه شده
خدا هم بخواد الان دیگه من نمیخوام بهش بگید دیگه یکم دیر شده
اون بچه ای که شوق رسیدن به آرزوهاشو داشت دیگه پیر شده
تا دیرتر نشده تاریک تر نشده دل خالی تر نشده منو برگردون
فقط برگردون
نزارم سرگردون
فقط برگردون
از اون بالا به ما یه سر نمیزنی
بد نیست این پایین یه چرخی بزنی
اگه نزدم این رگو تا الان فقط چون نزدیک تر از یه رگ به منی
اگه هیشکی رو دورم ندارم ولی می ازه به اونها که تورو هم ندارن
یکم مونده حتی با خودم نسازم بین من و من وایسا که به خودم نبازم
دنیا نشسته ببینه کی استعفا میدم ولی هنوز اسم خالیتم
اینها معجزه رو فقط تو قصه ها دیدم بیا ثابت کن همشون اشتباه میگن
به روت نمیارم اگه زندگی نکردم و اداشو در آوردم
به روت نمیارم اگه این همه نشدن شده عادت همه عمرم
اگه انقدر دیر شد که دیگه هیچ چیزی عوض نمیکنه حالمو
ولی نمیرم از این دنیا تا وقتی باش صاف نکنم حسابمو