Ahmadreza Nabizadeh

Soote Del

نمیدونم دلم دیونه کیست
کجا میگرددو در خونه ی کیست
نمیدونم دل سرگرده ی ما اسیر نرگس مستونه ی کیست
مستونه ی کیست
شدم حیرون و سرگردون در این شهر
خدا کز چون من حیرون نباشه
نیاسودم دمی از جور این دل
چو من دل سوته در دورون نبوده
چو من دل سوته در دورون نبوده
مو که سر در بیوبونم شب و روز
سرشک از دیده بارونم شب و روز
نه تب دارم نه جاییم میکنه درد
همی دونم که نالونم شب و روز
دل شاد از دل زارش خبر نیست
سلامت از روز بیمارش خبر نیست
نه تقصیر تو این رسم قدیمه
که آزاد از گرفتارش خبر نیست
که آزاد از گرفتارش خبر نیست
به نادونی گرفتارم کوره راهی
ندونستم که افتادم به چاهی
به دل گفتم رفیقی تا به منزل
ندونستم رفیق نیمه راهی
نیمه راهی
شدم حیرون و سرگردون در این شهر
خدا کس چون من حیرون نباشه
نیاسودم دمی از جور این دل
چو من دل سوته در دورون نباشه
چو من دل سوته در دورون نباشه
هر آنکس عاشق است از جون نترسد
که عاشق از قل و زندون نترسد
دل عاشق بود گرگ گرسنه
که گرگ از هی هی چوپون نترسد
دل شاد از دل زارش خبر نیست
سلامت از روز بیمارش خبر نیست
نه تقصیر تو این رسم قدیمه
که آزاد از گرفتارش خبر نیست
که آزاد از گرفتارش خبر نیست