Majid Alipour

Asheghe Zanjiri

دکترا گفتن که دیگه رنگای تیره نپوشم
میگن اینجوری بمونه یه روز از پا میوفتم
بی تو قرص و مسکن هم منو تسکین نمیده
از سیگار شروع شدمو رسیدم به مرز شیشه
تا کی به جای پیکرت بالشتتو بغل کنم
دست بکشم به روی جات تو رو مجسمت کنم
قرصای اعصاب و روان ، روانمو روانی کرد
تو زندگیت کی مثل عشقو ازت گدایی کرد
افسردگی گرفتمو عاشق زنجیری شدم
شاید اگه ببینمت جای سلام فحشت بدم
به روی سیگار اسمتو با خون سرخک میکنم
میسوزی با هر پوک من حال تو رو درک میکنم
دوباره سرفه افتادم سیگار اومد روی لبم
شت میکنم رو عکس تو بد جوری تو تاب و تبم
این ضربان لعنتی نزدیک ایست قلبیه
دل نگرون نشو گلم توهم سیگاریه
مغزم داره میترکه ، با سر به دیوار میزنم
تک تک عکسای تو رو شبیه عقرب میبینم
شماره ی خاموشتو روزی هزار بار میگیرم
خاطره ی دستای تو لابه لای موی سرم
داره دیوونم میکنه موهامو از ته میزنم
دکترا گفتن که باید قرصای اعصاب بخورم
کنار هر دوست و رفیق نسخه ای تجویز میکنن
گاهی توی توهمم پا توی خونم میذاری
سایه ی تو دیده میشه اشک منو در میاری
میون هر غبار و دود جوون میگیره تاثیر تو
داری میای به سمت من راه میرن عکسای تو
تو رو خدا کاری کنید رخت عروس تن نکنه
بگین که قلب عاشقم داره