Mohammad Noori

Kooch

اگر یک شب تو را در خواب بینُم ،به دریا نقشی از مهتاب بینُم
دوباره بینُمت خندون بیایی ،دوباره سینه رو بی تاب بینُم
بیا بار سفر بندیم از این دشت ،زمستون باز توی این خونه برگشت
بیا تا قصّه ها گویُم برایت ،که دوران جدایی دیر بگذشت
اگر یک شب تو برگردی دوباره ،به گیسویت می افشونُم ستاره
نمی دونی مگر ای نازنینُمدلُم هر روز وشب در انتظاره
بیا بار سفر بندیم از این دشت ،زمستون باز توی این خونه برگشت
بیا تا قصّه ها گویُم برایت ،که دوران جدایی دیر بگذشت
به تو گویُم بیا ای نازنینُم ،که با مژگون ز پایت خار چینُم
گلِ عمر منو باد خزون برد ،گل ناز منی ، داغت نبینُم
آه ، گلِ عمر منو باد خزون برد ،گل ناز منی ، داغت نبینُم
بیا بار سفر بندیم از این دشت ،زمستون باز توی این خونه برگشت
بیا تا قصّه ها گویُم برایت ،که دوران جدایی دیر بگذشت
به تو گویُم بیا ای نازنینُم ،که با مژگون ز پایت خار چینُم
گلِ عمر منو باد خزون برد ،گل ناز منی ، داغت نبینُم
آه ، گلِ عمر منو باد خزون برد ،گل ناز منی ، داغت نبینُم
بیا بار سفر بندیم از این دشت ،زمستون باز توی این خونه برگشت
بیا تا قصّه ها گویُم برایت ،که دوران جدایی دیر بگذشت
اگر یک شب تو را در خواب بینُم ،به دریا نقشی از مهتاب بینُم
دوباره بینُمت خندون بیایی ،دوباره سینه رو بی تاب بینُم
بیا بار سفر بندیم از این دشت ،زمستون باز توی این خونه برگشت
بیا تا قصّه ها گویُم برایت ،که دوران جدایی دیر بگذشت