Iman Hojjat

Shahre Tanhaei

بغض بی راه من باز مشو
درد من لحظه ای آغاز مشو
چون در این شهر پر از تنهایی
هیچکس نیست مرا گوش کند
هیچکس نیست مرا گوش کند
دل من از همه پاییزترین
با همون غصه گل آویزترین
شک ندارم که تورا یادش هست
اگر این شهر فراموش کند
اگر این شهر فراموش کند
عیب ندارد دل من درد باش
همچو زمستان همه شب سرد باش
خسته ای ، بی طاقتی
با همه بی تابیت ولی مرد باش
هرکه دید حال مرا حیران شد
آسمان بغض مرا آرام شد
آنکه در تاب و تبت میسوزد
هیچ وقت این همه دلتنگ نبود
هیچ وقت این همه دلتنگ نبود
بغض بی راه من باز مشو
درد من لحظه ای آغاز مشو
چون در این شهر پر از تنهایی
هیچکس نیست مرا گوش کند
هیچکس نیست مرا گوش کند