Arman Izadi

Khiale Eshgh

نگه دگر به سوی من چه میکنی
چو در بر رقیب من نشسته ای
به حیرتم که بعد از آن فریبها
که هم پی فریب من نشسته ای
به چشم خویش دیدم آن شب خدا
که جام خود به جام دیگری زدی
چو فال حافظ آن دمانه باز شد
تو فال خود به نام دیگری زدی
بر او بتازم که گریه میکند
این میان قلب من به حال او
کمال عشق باشد ای گذشتها
دل تو مال من تن تو مال او
دل تو مال من تن تو مال او
برو برو به سوی مرا چه غم
تو آفتابی او زمین من آسمان
بر او بتازان که من نشسته ام
به ناز روی شانه ستاره ها
تو که مرا به پرده ها کشیده ای
چگونه ره نبرده ای به راز من
گذشتم از تو دل زان که در جهان
تنی نبود مقصد نیاز من
اگر به سویت اینچنین دویده ام
به عشق عاشقم نه بر وصال تو
تو ظلمت شبانه بی فروغ من
خیال عشق خوشتر از خیال توست
همو که در کنار او نشسته ای
تو و شراب دولت وصال او
گذشته رفت و آن فسانه
کهنه شد تن تو مال او
برو برو به سوی مرا چه غم
تو آفتابی او زمین من آسمان
بر او بتازان که من نشسته ام
به ناز روی شانه ستاره ها