Mohammadali Sanaei

Dari Miri

یکم مکث کن موقع رفتنت
بزار من تا میشه تماشات کنم
یکم دیرتر از دید من محو شو
آخه اینجوری سخته پیدات کنم
همه زندگیم تو صدای تو بود
صدام میزدی تا روانیم کنی
داری میری عشقم ولی رفتن و
نمیشه نمیتونی حالیم کنی
هنوزم توخونه سر میز شام
یه بشقاب خالی به اسم توئه
الان چند روزه روح من گم شده
شاید اومده توی جسم توئه
بزار کند بشه ریتم تو هر قدم
میخوام پر شه از عطر تو لحظه هام
داری میری ولی یه ذره بخند
آخه من هنوز مات اون خنده هام
من هرشب میشینم پیش صندلیت
میخونم برات یه رمان خط به خط
بازم برق چشماتو یادم میاد
میخندم یهو بیخود و بی جهت