Moein Z

Kaash Mishod

باید یه کاری کرد ، کااااش می شد کاری کرد
کاش دستم باز بودو کم دست انداز بود
کاش با عشق جادو نریه پشت پادو، ولش
بهش بگو که سخته زندگی، بفهمی دل به کی بجنگی با یکی
وقتی دوست و کش منو وقتی روفتو پشت کردو تف به ذات من یکی
کجای صحنه گیج ، صدای دستو جیغ عجب نمایشی ، پرده بست
حاضرینم صحنه ترک ،عجب نمایشی
کی موند ببینه پا میشیم یا نه چی شد حالا رفیق ، پا شدی؟
تو هم زود دست به زانو پاشو هیشکی یار نی
همه تنهام گذاشتن ،امّا، تنهایی که آر نیست
خماری بار نی، بی کاری کار نی
مامانی شام چیه دوباره گیج شدما می گفتم کاش چی
تو داشته هاتو کاشتی ، امروز واسه برداشت چیه
از همون دستی می گیری که می گه وقت واسه ای کاش نی
که زندگی (هی هی هی) رسیدن به کماله هو کار دست بهانه
کشک اصاً ، پشمه قصم می خورم، و بدون حال بدی ها تلنگره
تبلور شعر توهم، تصور حس بلند، تجسم عشقت بامن
صدای باد و بارون صدای رعدوبرق
رسیده فصل پاییز و کرده شهرو زرد
منم که تنها، تو گوشه های شهر غم، تو فکر فردام
با روزگار سرد وگرم شدم با خنده هات تو پس بخند به من بخند
گفت من لا ادعای این آدمای شهر من
منم که گمراه و با مرامه زد به من
من است و بودو دادم ، تا امتحانو پس بدم
هزار تا درس گرفتم از خداو از خودم
از ادما و سرگذشت آدمی که در گذشت
دنیا واسه ما موند، کفن سفید و تابوت
لا اله الا الله رفت به سمت یا هو
پاش پاشو مشتی، توشه هاتو جمع کن
اینجا شهر من نی لا اشتباه مردم
راه من سواس از این آدمای بد خلق
اینجا کلی بی اراده خوابیده لا الکل
اینجا کلی بی اراده خوابیده لا الکل
ما ادعا نداریم، رو قصه ها سواریم
بی رود همیشه جاری به آسمون می باریم
کاش می شد یه کاری کرد، از تو این حوالی
کوچه های باریک، صد زیادی داریم
ما ادعا نداریم، رو قصه ها سواریم
بی رود همیشه جاری به آسمون می باریم
کاش می شد یه کاری کرد، از تو این حوالی
کوچه های باریک، صد زیادی داریم
کاش می شد یه کاری کرد...