Sina Sarlak

Jaras

بگو به باران ببارد امشب
بگو به باران ببارد امشب
بشوید از رخ
غبار این كوچه باغ ها را
كه در زلالش، سحر بجوید
ز بی كران ها حضور ما را
به جست و جوی كرانه هایی
كه راه برگشت از آن ندانیم
من و تو بیدار و محو دیدار
سبك تر از ماهتاب و از خواب
ترانه ای بر لبان بادیم
درین خموشی و پرده پوشی
به گوش آفاق می رساند
طنین شوق و سرود ما
به تن همه شرم و شوخ ماندن به جان جویان
ندانم از دور و دور دستان
نسیم لرزان بال مرغی ست
و یا پیام از ستاره ای دور
كه می كشاند بدان دیاران
تمام بود و نبود ما را
چه شعرهایی كه واژه های برهنه امشب
نوشته بر خاك و خار و خارا
چه زاد راهی به از رهایی
شبی چنان سرخوش و، گوارا
درین شب پای مانده در قیر
ستاره سنگین و پا به زنجیر