Samir Zand

Padeshahiye Sheytan

بین سجاده ی آتش روی خاکستر نشستم
درسجود سوختن ها سوختم دل را شکستم
گفتم ای نادیده پیدا ای نوای ناله ی نی
وعده دادی بر رهایی پس چه شد هان ای خداکی
شسته ستاره گرفت ماه دوباره
سیاهی تو خورشید غروب هزاره
پری رخ نهفته ز شاهی شیطان
همه در میانند خدا در کناره
صبح تا شب صدای ناله میاد از میون این شهر
همه خنجر توی دست و همگی با همگی قهر
اره ها دست توی دستن تک درختا همه بی برگ
صورتا خی و لبا خشک بچه ها منتظر مرگ
تیغ فرهاد و حلق شیرین خون
ای خدا پس چرا نمیبینی
حریم هرم آتش گلوله توی حلقش
یه جا بی دین یه ... جا قرآن به نیزه
ای خدا کوفه صدای ترتیل است
پس چه شد لشکر ابابیلت
با توام هم خدا ی مظلومان