Saeid Shahrouz

Pirhane Aabi

پیرهن آبی تنت کن که بهت خیلی میاد
تا نسیم تابش میده دریا رو یادم میاره
روسریت سفید باشه رنگ تن روشن برف
وقتی که از آسمون روی زمین پا میذاره
دور نشو قدم قدم نفس نفس کنارمی
بیا که با هر قدم هر نفس هر آدمی
می کشم پر تو هوا سر به هوات عمری میشم
تو که تنها کلید قفلای انتظارمی
گاهی احساس می کنم ترانه هام کم میارن
واسه گفتن قشنگیت منو تنها میذارن
نمیشه نه نمیشه واژه ها لالن به خدا
مثل باغ بی بهار همیشه کالن به خدا
تا میام چیزی بگم کمی از اون ناز ادا
میبینم از حسودیش قهر میکنه شب سیا
دور نشو قدم قدم نفس نفس کنارمی
بیا که با هر قدم هر نفس هر آدمی
میکشم پر توهوا سر به هوات عمری میشم
تو که تنها کلید قفلای انتظارمی