Mohsen Yeganeh

Zarabane Makos

تنها امید من ک ناامیده
امید من دوباره ته کشیده
لحظه ب لحظه فکر ناامیدی
این لحاظت امونمو بریده
اون ک میگفت با دستای دل من
از قفس بی کسی آزاد شد
چی شد ک با گریه من شاد شد
با شبنم اشک من آباد شد
از وقتی رفت یه روز خوش ندیدم
خواستم دلم یگوشه ای بمیره
خسته شدم چه انتظار سختی
یکی بیاد جون منو بگیره
قلب من از تپیدنش خسته شد
نبضم با ضربه های معکوس مرد
قلب من از خستگی خوابش گرفت
این دل ناامید و مایوس مرد
شاید صدای زخمی دل من
مرحم زخم های دل تو باشه
شاید ک قصه جدایی من
نظاره هیچکی از کسی جدا شه
از وقتی رفت یه روز خوش ندیدم
خواستم دلم یه گوشه ای بمیره
خسته شدم چه انتظاره سختی
یکی بیاد جون منو بگیره
قلب من از تبیدنش خسته شد
نبضم با ضربه های معکوس مرد
قالب من از خستگی خوابش گرفت
این دل ناامید و مأیوس مرد