Ali Lohrasbi

Ayeneha

شب تنهایی تو قاب آینه
چهره مات دلم شکسته بود
دل خسته ای که بی حضور عشق
همه پنجره ها رو بسته بود
میخوام از آیــنه ها دل بکنم اما دل نمیذاره
راه بیفتم دل به دریا بزنم اما دل نمیذاره
آیــنه حرفی برای من نداشت
غیر تکرار صدای بی کسی
آیــنـه میخواست که باور بکنم
لحظه هام پر شده از دلواپسی
میخوام از آینه ها دل بکنم اما دل نمیذاره
راه بیفتم دل به دریا بزنم اما دل نمیذاره
یه صدای آشنا تو گوش من
میگه آینه رو بشکن و برو
میگه تا کی میخوای عاشق بمونی
به کسی که بسته پرهای تو رو
راه بیفت غربتو پشت سر بذار
کوله بار خستگی رو بر ندار
را بیوفت که جاده ها منتظرن
رو به شهر روشنی رو به بهار
یه صدای آشنا تو گوش من
میگه آیــنه رو بشکن برو
میگه تا کی میخوای عاشق بمونی
به کسی که بسته پرهای تو رو
راه بیوفت غربتو پشت سر بذار
کوله بار خستگی رو بر ندار
راه بیوفت که جاده ها منتظرن
رو به شهر روشنی رو به بهار
میخوام از آیـنـه ها دل بکنم اما دل نمیذاره
راه بیافتم دل به دریا بزنم اما دل نمیذاره
میخوام از آینه ها دل بکنم اما دل نمیذاره