Amin Habibi

Faryade Khamoosh

یکی سیراب یکی تشنه، یکی تو دستشه دشنه
یکی از آب محرومو، یکی آروم لب چشمه
یکی تو فکر ناموسش، تو فکر دینو قاموسش
یکی فکر یه انگشتر شده خوابشو کابوسش
یکی سر روی سجادست، پرِ عشقه و آزادست
یه مرد اینور، یکی اونور، واسه نامردی آمادست
واست میمیرم یا حسین، غریب کربلا حسین
حسین عزیز علی و فاطمه ی زهرا حسین
زینب پریشون حسین، دلش پرخونه حسین
از غصه ی دوری تو رقیه گریونه حسین
یکی ظالم یکی مظلوم، یکی اشکاش شده معلوم
یکی میخنده از شادی، یکی ناراحتو مغموم
یکی انگار توی خوابه، یکی بی تابه بی تابه
یکی غرق فرات اما، یکی بی آبه بی آبه
یکی دنبال داداشش، امیدواره هنوز باشه
یکی داد میزنه بابا، ولی سکوته پاداشش
یکی با غم هم آغوشه، یکی هِی باده مینوشه
یکی شلاق یکی سیلی، یکی فریاد خاموشه
واست میمیرم یا حسین، غریب کربلا حسین
حسین عزیز علی و فاطمه ی زهرا حسین
زینب پریشون حسین، دلش پرخونه حسین
از غصه ی دوری تو رقیه گریونه حسین