Reza Yazdani

Namayesh

آدما بگید بدونم
چرا سانس شب بلنده
چرا خورشید داره نورو
به روی بقچمون میبنده
سیب باغ قصه کاله
بازیگر روی پرده لاله
تو سکوت این نمایش
نمره ترانه چنده
ادما به جای دیدن
ما فقط تخمه شکستیم
چشمامونو وا گذاشتیم
در مغزامون رو بستیم
قهرمان قصه خسته
داد کشید با لب بسته
ادمی مونده تو قصه
ما نگفتیم که ما هستیم
کپ نکنید اگه غرور با
یه پشه شکسته شه
اگه یه وقت میون فیلم
پرده صحنه بسته شه
کپ نکنید اگه به دل
یه نمره ردی بدن
جایزه شب رو به یه
ستاره بدی بدن
ادما تو این نمایش
نقش ما فقط نگاهه
سوزن ریز حقیقت
میون انبار کاهه
کوره راه بی ستاره
راه به هیچ جای نداره
ما نمیرسیم به مقصد
این دیگه اخر راهه
ادما شاید یه روزی
اخر یه فیلم تازه
برسیم بالای تقویم
اونجا که روزا درازه
اسمون اونجا صافه
دشنه هاش توی قلافه
اونجا قهرمان قیلم هم
مثل ما ترانه سازه
کپ نکنید اگه غرور با
یه پشه شکسته شه
اگه یه وقت میون فیلم
پرده صحنه بسته شه
کپ نکنید اگه به دل
یه نمره ردی بدن
جایزه شب رو به یه
ستاره بدی بدن