Reza Yazdani

Bi Mantegh

میدونم با تو سقفی ندارم
میدونم باید خودمو کنار بذارم
میدونی با من این کوچه بن بسته
میدونی این راه با بی راهه هم دسته
میدونم که این دل به قلبت گره خورده
میدونم دلتنگی هوش و حواست رو برده
میدونی سرنوشت واسه ما دوتا یکی نیست
میدونی اینجا پر از تابلو های ایـــــست
احساس می کنم از وقتی دیدمت
دنیام پر شده از عشق و اضطراب
با چشم روشنت خورشید و ساده کن
از نیمه های شب به زتدگیم به تاب
من عاشقت شدم درکم کن و بفهم
تو بغض و انتظار سر به سرم نذار
از من که عاشقم چشماتو بر ندار
دشواره این مسیر تو عشق کم نیار
چشمامو بستمو هم دست بچگیم
از راهی رد شدم که به تو می رسید
تو این شب سپید جز تو که عاشقی
کی اشکامو شمرد، کی بغضمو شنیــــــد
تو جزر و مد ماه زل میزنم به تو
دریا رو با چشات هم سطح می کنم
تو نقش اول این عاشقونه ای
من با تو گیشه هارو فتح میکنـــم
از بغض و خاطره پل میزنم به تو
به روزهای قبل، به روزهای خوب
به روزهایی که گم می شدیم با هم
تو عمق کوچه ها از صبح تا غروب
این کوچه ها هنوز از عطر تو پرن
با اینکه دل خورن از دل نبستنت
نبض منو بگیر تا حس کنی تب و
من موندم و شب و چشمای روشنت
ما میرسیم به هم هرجوری که شده
من رو ببخش اگه بی منطقم هنوز
من رو ببخش اگه درکت نمی کنم
دست خودم که نیست ،من عاشقفم هنــــوز