Shahram Shokoohi

Gol Va Khaar

وقتی که باز صدای آب می پیچه توی کوچه ها
پُرمیشه از عطر گل ها انگار تمومِ دنیا
میشکُفه غنچه گلی در آرزوی زندگی
براش همین کافیه که بهش بگن تو خوشگلی!
نگاهِ گل به آسمون یه دَم کنارش ننشست
به بوته خار دم دست دلش رو یک نفس نَبَست
چی شد؟! چرا این راه ، به سراب است ؟!
این همه،خام و سست و خراب است
یه روز یکی دید گلَ رو خواست بچینه تاج سرُ
تیزی تیغ ها رو که دید عقلش بهش گفت که نرو
گُلِ به خار گفت که چرا ؟! نمیشی از من ، توجدا
برو میخوام تنها باشم تو خیلی زشتی به خدا!
یه صبح سرد خیلی زود بوته خار اونجا نبود
باهمه عشقی که داشت با دلی که شکسته بود
چشمای گل یه وقتی دید که دستی اونو از شاخه چید
نگاهِ گل هر جا که گشت بوته خاری رو ندید!
چی شد؟! چرا این راه به سراب است ؟!
این همه خام و سست و خراب است