Mehran Modiri

Panjereh

یه پنجره
یه خیابون
یه نگاه
یه رهگذر
تو خم کوچه ی خلوت
یه صدای زودگذر
پرده ای سفید و گلدار
که حجاب چشم خونه ست
واسه گلدونای خالی
چشم به راه گل پونه ست
یه صدا از ته چاه
پر زخم حنجره
مثل آواز قناری
توی گوش پنجره
تو غروب سرد کوچه
حس گرم رهگذر
مثل خورشید طلایی
تو خروس خون سحر
رهگذر
سالای دور عادت پنجره بود
اوج پرواز یه رود
از توی پنجره بود
یه پنجره
یه خیابون
یه نگاه
یه رهگذر
تو خم کوچه ی خلوت
یه صدای زودگذر..
پنجره خسته شده
قصه ی شب زنده شده
صدای همیشه سبزش
خالی از خنده شده
دیگه اون عابر قصه
تو کوچه نمیخونه
یه نگاه یه خاطره
رو پنجره جا میمونه
یه پنجره
یه خیابون
بی صدای رهگذر
تو خم کوچه ی خلوت
هر چی بود رفته سفر
هر چی بود.. رفته سفر..یه پنجره
یه خیابون
یه نگاه
یه رهگذر
تو خم کوچه ی خلوت
یه صدای زودگذر
پرده ای سفید و گلدار
که حجاب چشم خونه ست
واسه گلدونای خالی
چشم به راه گل پونه ست
یه صدا از ته چاه
پر زخم حنجره
مثل آواز قناری
توی گوش پنجره
تو غروب سرد کوچه
حس گرم رهگذر
مثل خورشید طلایی
تو خروس خون سحر
رهگذر
سالای دور عادت پنجره بود
اوج پرواز یه رود
از توی پنجره بود
یه پنجره
یه خیابون
یه نگاه
یه رهگذر
تو خم کوچه ی خلوت
یه صدای زودگذر..
پنجره خسته شده
قصه ی شب زنده شده
صدای همیشه سبزش
خالی از خنده شده
دیگه اون عابر قصه
تو کوچه نمیخونه
یه نگاه یه خاطره
رو پنجره جا میمونه
یه پنجره
یه خیابون
بی صدای رهگذر
تو خم کوچه ی خلوت
هر چی بود رفته سفر
هر چی بود.. رفته سفر