Reza Sadeghi

Veli Naboo ( Bandar Abbasi )

مخواسته که فراموشت کونوم ولی نبو
می خواستم که فراموشت کنم ولی نشد
تو سینم بی تو خاموشت کنونوم ولی نبو
تو سینم تورو خاموشت کنم ولی نشد
گپون عاشقونم با نگاهت گله بو
حرفای عاشقانم با نگاهت گله شد
مواسته باغ گل پوشت کنم ولی نبو
می خواستم از گل پوشت کنم ولی نشد
نه ادخواست و نه ادشواشت که یشت با هم بشیم
نه خواستی و نه گذاشتی که بشه با هم باشیم
اگه موندری شاناواشت صدای غم بشیم
اگه می موندی نمی ذاشتن صدای غم بشیم
تو چشموم خیره بودی و به متگو اتبُری
تو چشمم خیره شدی و به من گفتی بریدی
زیادی هسترم تو لحظه باشه کم بشیم
زیاد بودم تو لحظه هات بزار کم باشیم
شو تا سحر آسیمه سر پی بهونه
شب تا سحر با پریشونی دنبال بهونه
صبح تا پسین بی همنشین خراب خونه
صبح تا عصر بدون همنشین معنیه داغون تو خونه بودن می ده
نه راه پس – نه راه پیش – پر از سئوالوم
نه راه پس نه راه پیش پر از سئوالم
کاش یکی پیدا ببوت بت بگیت احانم
کاش یکی پیدا بشه بهت از حالم بگه
گناهم فقط ای هسته که نمخواست غم بگینی
گناهم فقط این بود نمی خواستم غم ببینی
ولی باورمناکه عاشقانم کم بگینی
ولی باور نمی کردم عاشقانم کم ببینی
حالا مه موندوم بی باوریه ایکه رفتی
حالا من موندم و بی باوریه اینکه رفتی
تعجبم از اینن که چطو یادم نکفتی
تعجبم از اینه که چطور یاد من نیوفتادی
گذشتی و گذشت از ما دگه حرفی نموندن
گذشتی و گذشت از ما دیگه حرفی نمونده
ای صدای مه نهن یه عمر رفتن که نخوندن
این صدای من نیست یه عمر رفت هست که داره می خونه
هر جا هستی و با هر که خواشی ، خواشی دعامن
هرجا هستی و با هرکسی خوشی ، خوشی تو دعای منه
ولی دست خودوم نین که غمت بغض صدامن
ولی دست خودم نیست که غمت بغض صدامه