Ali Lohrasbi

Margbar

از نبودنت می ترسم ، وقتی تو نگام نشستی
آخه تو شدی تمام رگ و پوست و هر چی هستی
آخه حس رفتن تو ، به من حس مرگ رو می ده
تو برو غمت نباشه ، مرگ یک برگ رو که دیده
به جون هر چی ستاره هست ، می خوامت هر لحظه ، هر بار
اما تو هستی و نیستی ، اینه راه و رسم اجبار
بی تو زندگیم چه سرده ، قصه هام قصه ی درده
تک درخت سبز عشقم ، بی تو ، بی روح و زرده
نیستی ببینی غروب سردمو
شکسته غصه ، خلوت دردمو
نیستی ببینی بی تب و تابم و گم
آه ، نیستی ببینی سنگ صبورمو
رفتی و تنها چه سوت و کورمو
نیستی ببینی از خودمم دورم
شیطنت های نگاهت ، رفتتی ، می شه آینه ی دق
بگو کی رسید به داد دل بی قرار عاشق
هر کی آخر کسی هستی ، رفتی تو عمق وجودم
دارم از عشقت می سوزم ، کاشکی عاشقت نبودم
نیستی ببینی غروب سردمو
شکسته غصه ، خلوت دردمو
نیستی ببینی بی تب و تابم و گم
آه ، نیستی ببینی سنگ صبورمو
رفتی و تنها چه سوت و کورمو
نیستی ببینی از خودمم دورم
نیستی ببینی غروب سردمو
شکسته غصه ، خلوت دردمو
نیستی ببینی بی تب و تابم و گم
آه ، نیستی ببینی سنگ صبورمو
رفتی و تنها چه سوت و کورمو
نیستی ببینی از خودمم دورم