Naser Abdollahi

To Rafti

تو رفتی و دل من شب دلواپسی شد
تو بهت تلخ غربت اسیر بی کسی شد
تو با حس غرورت منو درهم شکستی
مث یه بغض سنگین توی صدام نشستی
مث یه بغض سنگین توی صدام نشستی
بعد تو گریه هامو برای کی بخونم
تو جاده چش به راه چه کس باید بمونم
واسه من زنده بودن دیگه معنا نداره
شب دلتنگی من طعم فردا نداره
تو رفتی از غم تو شده ابری حواسم
من از بی تکیه گاهی همیشه می هراسم
دلم تنگه برای روزای با تو بودن
نمی دونی چه سخته تو غربت ذل سپردن
تو رفتی و دل من شب دلواپسی شد
تو بهت تلخ غربت اسیر بی کسی شد
تو با حس غرورت منو درهم شکستی
مث یه بغض سنگین توی صدام نشستی
مث یه بغض سنگین توی صدام نشستی