Farzan

Faseleh

نگو این فاصله یک تقدیره
که به اندازه ی تو بد میشم
وقتی از حسرت تو لبریزم
منم از قلب خودم رد میشم
واسه حرمت سکوت شیشه ای
روی حرفای دلت قلم نزن
بین ما فاصله کم شد میدونم
تو حریم سایه ها قدم نزن
با من از سکوت و آیینه نگو
تو که درگیر شب گذشتنی
نزار پژمرده بشه حرف دلت
اگه تو وسوسه های رفتنی
شاعر همیشه ی چشمای تو
غربت نگامو از بر کرده
بین ما فاصله کم شد میدونم
دلم این رفتن و باور کرده
عادت شرجی تونگاه من
وارث بغض همیشه ی منه
شاید این فاجعه باشه شایدم
یکیمون همیشه فکر رفتنه