Reza Yazdani

Taraneye Avangard

منم ترانه خونه ترانه آوانگارد
بس که رسیده اینجا،به استخون من کارد
بهم بزن سکوتو،بشکن تَن تابوتو
میونِ شرق وحشی،میخوام برات کابوی شم
میخوام بدزدمت و شاهزاده ی تروی شم
افسانه رو دوئل کن بدبختیامو ول کن
بیا قد سیصدسال بریم تو غار بخوابیم
حداقلش اینه سه قرن بی عذابیم
چشماتو رو هم بذار خارج میشیم از مدار
رو دنده ی لج من بند اومده اتوبان
کنارمی دوباره تو جنگل سی سنگان
رفتم همیشه رفتم خط زمانو بشکن
قدم بزن تو پارک رویای فرضی من
تنت یه سرزمینه با خط مرزیه من
بی تو روان پریشم نزار جهنمی شم
درست مث ی فیلمه آرزوهام و ببین
یخورده مهربون باش اندازه ی یه دلفین
تئاتر زندگی رو خوب بازی میکنی تو
شبیه درب و تخته باهات چه جور و جفتم
نزار تو راه رویا پیلی پیلی بیوفتم
بدونه حسرت و کاش هم قدم خودم باش