Kourosh Yaghmaei

Malek Jamshid

ملک جمشید اسیر دختره شاه پری ون شد
ملک جمشید مجنون شد
ملک جمشید اسیر دختره شاه پری ون شد
ملک جمشید مجنون شدملک جمشید امیر چین
یه روز کرد اسب خود را زین
شب از دروازه بیرون زد
به پهنای بیابون زد
پس از ده روز در صحرا
سلامش کرد جوی وسبزه ای ناگاه
به زیر آمد ز اسب و اسب را سیراب گردانید
خودش زانو زد و نوشید
یه تار موی ناگه بر لبش چسبید
ز جا برخاست آهسته
و مو را دور انگشتان خود پیچید
به سوی چشمه بالا رفت آهسته
میان چشمه دختر شاه پری یون بود
به دورش دختران دیگری در خنده و بازی
یکی شان گفت: بوی آدمیزاد آه
که ناگه جملگی کفتر شدن پرواز کردند
ملک جمشید را آواز کردند
نمی بینی دگر ما را
ملک جمشید دید آنجا
نه چشمه است
نه آب است
فقط موج سراب است
ملک جمشید برگشت
بگفت آن تار مو را
درون قاب زرینی نهادند
میگن هر وقت
کسی بر تار موی آن پری انگشت می ساید
از آن تار این صدا بر گوش می آید
ملک جمشید اسیر دختر شاه پری ون شد
ملک جمشید مجنون شد
ملک جمشید اسیر دختر شاه پری ون شد
ملک جمشید مجنون شد