Pouya Bayati

Gelayol

باز تو که جات خالیه چند سالیه این خونه بوی گلایل میده
باز منو بی طاقتی چیزی که هی چشمامو سمت گریه هل میده
باز تو که ناراحتی می فهممت حال تو رو هر لحظه میدونم
باز منو ته مونده ی چند تا نفس دارم به سختی زنده می مونم
برو اونجا که آرزوته برو با بغضی که تو گلوته
برو اما نه بمون و گله کن منو از دست حوصله کن
برو حالا که منو رد کردی با خودم منو بد کردی
برو دلخوشم نکن به دیدار تا ابد خدانگه دار
بازم همون شهرو همون کوچه ی خلوت
من منتظر میشم همونجا سر ساعت
بازم همون روز از هفته س که می دونی
بازم همون ماهه یه ماه خیس و بارونی
بازم همون فصل سردی که در پیشه
اما بدون تو اصلا مگه میشه
بازم همون تاریخه روزای دوتایی
این دفترو بی تو این بارو تنهایی
برو اونجا که آرزوته برو با بغضی که تو گلوته
برو اما نه بمون و گله کن منو از دست حوصله کن
برو حالا که منو رد کردی با خودم منو بد کردی
برو دلخوشم نکن به دیدار تا ابد خدانگه دار