Mohammadreza Ranjbar

Khabe Bad

تو قلبم یه دریای از فاصله ست
که طوفانیه از هیاهو پره
تو هر لحظه ی که کنار توام
خراشش به احساس من میخوره
تو این راهی که باتو میرم نشد
یه ذره عذابش رو من کم بشه
من اون مرده ایم که چند سالیه
فقط راه میره نفس میکشه
واسه ما دیگه سقفی از عشق نیست
بادردی که یمریزه رو سرم
سکوت میکنم پیش فریاد تو
تا شاید از این خواب بد بپرم
میدونم تو این زندگی تا ابد
حریف شکست خورده بازیم
همه خنده ها از ته دل که نیست
فقط وانمود میکنم راضیم
نمیخوام از این دردسر کم کنی
میمونم تا وقتی دلت بامنه
تا وقتی نمونی و ترکم کنی